موکب باب الحوائج شهر حر
موکب باب الحوائج شهر حر
تصاویری از محرم و مراسمات مذهبی/,دانلود کليپ بازيگر از شبيه شهر حر,دانلود کليپ فيلم از شبيه شهر حر,دانلود زيباي از شبيه شهر حر

 به نقل علامه سروى از يسع بن حمزه، مردى شرفياب محضر امام‏ على بن‏ موسى‏الرضا عليه  السلام شد و پس از ايراد كلمه ألسَّلامُ عَلَيْكَ يَابْنَ رَسُولِ‏اللَّه، گفت: من مردى باشم از دوستانِ شما و دوستانِ پدران شما كه از حجّ‏ برگشته‏ام وخرج سفرم تمام شده، كه حتّى هزينه طىّ مرحله‏اى را تا مرحله‏ ديگر ندارم، پس در صورتى كه صلاح بدانيد خرج سفر مرا تا رسيدن به ‏محل سكونَتَم مرحمت كنيد و چون من خود متنعِّم به نعمت الهى و داراى‏تمكُّنِ مالى مى‏باشم، هنگامى كه به شهر و ديار خود رسيدم، آنچه را به من ‏دهيد براى شما صدقه خواهم داد، زيرا من خود اهل صدقه نيستم.

پس امام عليه  السلام  به داخل حجره رفت و بعد از لحظاتى از حجره بيرون‏آمد و پشت در خانه ايستاد و دست خود را از بالاى در خارج نمود وفرمود: اين دويست دينار را بگير و به مصرف هزينه سفر برسان و بدان‏ تبرُّك جو و از جانب من هم در مقابل آن صدقه مده و هم‏اكنون بيرون روكه من تو را نبينم و تو هم مرا نبينى.
آنگاه كه آن مرد به راه افتاد از دستورِ حضرتش مبنى بر خارج‏ گرديدن و نديدنِ همدگر، سؤال شد.
امام فرمود: از بيم آن كه مبادا به خاطر قضاء حاجتى، ذلّت سؤال را درچهره او ببينم، گفتم هرچه زودتر برود تا همديگر را نبينيم. آيا حديث ‏رسول‏ خدا صلي  الله  عليه  وآله وسلم  را نشنيده‏اى كه فرمود: »المستتر بالحسنة تعدل سبعين‏حجة و المذيع بالسيِّئة مخذول، و المستتر بها مغفور«
حسنه و كار خيرِ مستور و مخفى، برابر هفتاد حجّ است. و سيّئه و كارزشتِ علنى، مايه خوارى باشد، و در صورت پنهانى، آمرزيده گردد.
مگر نشنيدى گفتار اولى را (شايد مقصود ابوبكر باشد) كه گفت:
 متى آتِهِ يوماً اُطالب حاجةً
رجعت إلى أهلي و وجهي بمائه
«
»هروقت به خاطر طلب حاجتى به نزد او رفتم، در حالى به خانواده‏ام‏ برگشتم كه آبرويم همچنان محفوظ بود«.(187)
باتوجه به اين كه چگونگى برخورد امام با يك شخص مسلمان ‏درمانده، خود شاهد و بيانگر مقام سخاوت و روح آقامَنِشى آن حضرت وبه دور بودن از هرگونه نقاط ضعف اخلاقى و سوء برخورد با فقرا ونيازمندان است، ديگر نيازى به بحث و سخن از روش انسانى وبزرگوارى آن بزرگوار نيست.
امّا همينقدر مى‏گوئيم خدا لعنت كند كسانى را كه با اين گونه ‏حجّتهاى الهى آن همه دشمنى كردند و آنها را خانه‏نشين و در پايان‏ شهيدشان نمودند.
-----------------------------

187)  مناقب، ج4، ص361-360.

منبع: موسسه جهانی سبطین (ع)


نظرات شما عزیزان:

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:






نوشته شده در تاريخ چهار شنبه 29 خرداد 1392برچسب:, توسط کاظم حجازی